Wieś Bircza była prywatnym miastem szlacheckim należącym do rodzin: Balów, Bireckich, Drohojowskich, Humnickich, Błońskich, Łuczawskich i Kowalskich. Przez miasto przepływa rzeka Stupnica, dopływ Sanu.
Pierwsza wzmianka o Birczy pochodzi z XII wieku, a istnienie tutaj klasztoru prawosławnego (monastyru) św. Onufrego, z XV w. Podczas II wojny światowej była przystankiem w drodze pod Przemyśl dla 11 i 24 Dywizji Piechoty. Pod koniec lipca 1944 roku Birczę zdobył Związek Radziecki.
W celu zwiedzenia Birczy wypada zwiedzić tutejszy cmentarz żydowski (z najpóźniej 1808 roku), pałac z parkiem, kościół św. Stanisława Kostki (1923), plebanię (1926), kapliczkę cmentarną rodziny szlacheckiej Kowalskich i pozostałości bazy wojsk pogranicznych NKWD.